Wij vrouwen zijn zulke prachtige wezens.
Allemaal uniek.
Allemaal krachtig.
Allemaal zo vol liefde.
Allemaal zo sterk.
Allemaal zo mooi.
En toch zijn we zo onaardig voor onszelf.
Zo hard.
Zo meedogenloos
Zo streng.
Zo ontevreden.
Zo liefdeloos.
Waarom doen we dat eigenlijk?
Waarom zijn we niet wat liever voor onszelf?
Waarom omarmen we onszelf niet wat vaker?
Zijn we niet wat vaker trots op onszelf?
Houden we niet wat meer van onszelf?
Laten we we onszelf eens wat vaker in de spiegel aankijken en met heel ons hart zeggen:
“Ik hou van jou.
Je bent prachtig precies zoals je bent.
Ik ben trots op jou.
Dank je wel voor alles wat je voor mij gedaan hebt.”
Laten we onze eigen beste vriendin worden.
Ik ben voor. Jij?